Zaterdagochtend werd ik om 2.30u verblijd door het geluid van mijn wekker. Daar gaan we dan! Vergezeld door het afscheidcomité, wat dit keer bestond uit Roan en Soraya (Davy had zich helaas verslapen), op naar Rotterdam waar ik om 7.00u de lucht in ging. Nog voor half 10 stond ik op Spaanse bodem. Heerlijk! De kriebels in mijn buik die ik de dag ervoor voelde, waren gelijk weg. Vastberaden ging ik op weg naar het adres waar ik de sleutel van mijn gedeelde appartement op kon halen. Ik had van te voren helemaal uitgezocht hoe ik vanaf de metro moest lopen en ook hoe ik vanaf het afhaaladres naar het appartement kon komen. Beetje jammer dat het miezerde en alle straten uiteraard omhoog liepen, maar ging gelukkig het maar om een paar honderd meter en waren de adressen gemakkelijk te vinden. Bij het appartement werd ik verwelkomt door Ana, de schoonmaakster die elke zaterdag hier de gemeenschappelijke ruimtes schoonmaakt. Ze was nog bezig met het klaarmaken van mijn kamer, dus ik moest even wachten. Verder dacht ik dat er niemand thuis was, maar er bleken een aantal nog op bed te liggen. Dat heb je met studenten he ;). Na mijn koffer uitgepakt te hebben, meteen maar even boodschappen gedaan, om vervolgens in coma op mijn bed neer te ploffen. Anderhalf uur slaap is echt te weinig. Ik zeg: Lang leve de siësta! Eenmaal uit mijn slaap ontwaakt, kon ik maar aan één ding denken: het is zaterdagavond, dus vamos a bailar! Snel een douche gepakt en hop, daar ging ik we alweer. Al slenterend door de straten, vergezeld door flashbacks, herinneringen, maar zeker ook nieuwe indrukken (en de bijbehorende verbazing), had ik ineens het gevoel alsof ik hier alweer veel langer was. Ja, ik voelde me gelijk weer thuis. It feels good to be back!

Mijn huisvesting.

Ik woon in een appartement met 4 andere studenten: 1 Taiwanees en 1 Chinees (ik voel me thuis, haha), 1 Finse en 1 Braziliaanse man. Één kamer is nog leeg. Ik moet zeggen dat het bijzonder rustig is hier. Iedereen is vrij op zichzelf, zit veel op zijn eigen kamer en tot nu toe leeft het alleen 's avonds wat meer. Ik vind het prima! Ik ben benieuwd of het zo rustig blijft, want studenten komen en gaan hier aan de lopende band. Met de Braziliaan spreek ik Spaans: ‘Als je Spaans wilt praten, kom naar me toe, ik moet oefenen!' Met de meiden spreek ik Engels. Die heb ik overigens bij onze ontmoeting zwaar geïntimideerd door me voor te stellen en ze van alles te vragen in het Spaans. Bijzonder wel dat ze gewoon niet gelijk aangeven dat ze pas net zijn begonnen met Spaans en ik ze eerst onderling Engels moet horen praten om daar hoogte van te krijgen ;). Haha, ik vond ze al zo afstandelijk overkomen!

Mijn kamer is klein, maar fijn! Ik schrok wel even van de twee bedden die er staan, aangezien ik een eenpersoonskamer heb besteld. Uiteraard heb ik dit gelijk even gecheckt, maar ik hoef niet bang te zijn: er komt niemand bij. Gelukkig maar, want mijn kamer is zo voor in mijn eentje echt bijna perfect (ik mis alleen een nacht- of bureaulampje en een spiegel ahaha), alleen voor twee personen zou die echt veel te klein zijn. Ik moet er echt niet aan denken. Maar zoals ik al zei, ik hoef nergens bang voor te zijn en nu kan ik dat lege bed lekker gebruiken om mijn spullen op te gooien als ik binnenkom ;). Oh trouwens, dikke vette meevaller is dat we gewoon draadloos internet hebben hier in het appartement! Deze heb ik na 2 dagen stoeien aan de praat gekregen ook nog! Echt heel relaxed, ik ging er namelijk vanuit dat dit er niet zou zijn!

Over de ligging van het appartement heb ik ook niks te klagen. Zo'n beetje 20 minuten lopen en ik sta op de Gran Vía, down town Madrid! Ik woon ook erg dichtbij de taalschool, 10 minuten lopen ongeveer. Je ziet hierdoor dat er veel meer studentenappartementen in deze buurt gevestigd zijn, wat inhoudt dat ik, in tegenstelling tot vorig jaar, hier bij lange na niet de enige buitenlandse ben die hier door de wijk wandelt.

Terug de schoolbanken in.

Maandagochtend werd ik om 8.30u op school verwacht voor een niveautest. De niveautest bestond uit een schriftelijk deel en een hele korte mondeling. Geen idee of ik het goed heb gedaan, want je krijgt geen uitslag of terugkoppeling. De test is meer om de docenten inzicht te geven in wat je niveau is. Gelijk na de test begon gelijk mijn eerste les. Ik zit in een klas met 4 andere studenten: 1 Nederlandse, 2 Zwitserse (eentje uit het Franstalige en eentje uit het Duitstalige deel) en tot slot een Fransman. Elke dag heb ik 2 lessen van 2 uur (van 9.30u tot 13.30u), gegeven door twee dezelfde docenten. Er wordt elke dag een beetje huiswerk opgegeven, maar daarnaast wordt er van je verwacht dat je sowieso thuis oefent en je voorbereid op je examen. De motivatie ligt op dit moment nog erg hoog (scheelt dat het weer ook nog niet zo bijzonder is), dus al twee dagen lang heb ik in de namiddag achter mijn bureautje netjes zitten studeren.

En zo was het alweer dinsdagavond half 9. Mijn maag begint licht te knorren, dus ik ga mezelf van avondeten voorzien. Even een bodempje leggen, want ik ga zo toch nog maar even een dansje wagen...

Liefs, Brianda xx

P.s. Ik zal snel foto's plaatsen van het appartement en zo! Het is dat ik echt nog niks aan foto's heb gemaakt, maar goed, met de Japanner in mij gaat dat heel snel vast en zeker goed komen;).